ко́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нчаны ко́нчаная ко́нчанае ко́нчаныя
Р. ко́нчанага ко́нчанай
ко́нчанае
ко́нчанага ко́нчаных
Д. ко́нчанаму ко́нчанай ко́нчанаму ко́нчаным
В. ко́нчаны (неадуш.)
ко́нчанага (адуш.)
ко́нчаную ко́нчанае ко́нчаныя (неадуш.)
ко́нчаных (адуш.)
Т. ко́нчаным ко́нчанай
ко́нчанаю
ко́нчаным ко́нчанымі
М. ко́нчаным ко́нчанай ко́нчаным ко́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)