дабрачы́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дабрачы́ннік |
дабрачы́ннікі |
| Р. |
дабрачы́нніка |
дабрачы́ннікаў |
| Д. |
дабрачы́нніку |
дабрачы́ннікам |
| В. |
дабрачы́нніка |
дабрачы́ннікаў |
| Т. |
дабрачы́ннікам |
дабрачы́ннікамі |
| М. |
дабрачы́нніку |
дабрачы́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрачы́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дабрачы́нніца |
дабрачы́нніцы |
| Р. |
дабрачы́нніцы |
дабрачы́нніц |
| Д. |
дабрачы́нніцы |
дабрачы́нніцам |
| В. |
дабрачы́нніцу |
дабрачы́нніц |
| Т. |
дабрачы́нніцай дабрачы́нніцаю |
дабрачы́нніцамі |
| М. |
дабрачы́нніцы |
дабрачы́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дабрачы́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дабрачы́нны |
дабрачы́нная |
дабрачы́ннае |
дабрачы́нныя |
| Р. |
дабрачы́ннага |
дабрачы́ннай дабрачы́ннае |
дабрачы́ннага |
дабрачы́нных |
| Д. |
дабрачы́ннаму |
дабрачы́ннай |
дабрачы́ннаму |
дабрачы́нным |
| В. |
дабрачы́нны (неадуш.) дабрачы́ннага (адуш.) |
дабрачы́нную |
дабрачы́ннае |
дабрачы́нныя (неадуш.) дабрачы́нных (адуш.) |
| Т. |
дабрачы́нным |
дабрачы́ннай дабрачы́ннаю |
дабрачы́нным |
дабрачы́ннымі |
| М. |
дабрачы́нным |
дабрачы́ннай |
дабрачы́нным |
дабрачы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дабрачы́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дабрачы́нства |
дабрачы́нствы |
| Р. |
дабрачы́нства |
дабрачы́нстваў |
| Д. |
дабрачы́нству |
дабрачы́нствам |
| В. |
дабрачы́нства |
дабрачы́нствы |
| Т. |
дабрачы́нствам |
дабрачы́нствамі |
| М. |
дабрачы́нстве |
дабрачы́нствах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрашча́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дабрашча́снасць |
| Р. |
дабрашча́снасці |
| Д. |
дабрашча́снасці |
| В. |
дабрашча́снасць |
| Т. |
дабрашча́снасцю |
| М. |
дабрашча́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрашча́сціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дабрашча́шчуся |
дабрашча́сцімся |
| 2-я ас. |
дабрашча́сцішся |
дабрашча́сціцеся |
| 3-я ас. |
дабрашча́сціцца |
дабрашча́сцяцца |
| Прошлы час |
| м. |
дабрашча́сціўся |
дабрашча́сціліся |
| ж. |
дабрашча́сцілася |
| н. |
дабрашча́сцілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дабрашча́сціся |
дабрашча́сціцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дабрашча́сцячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.