дабрачы́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабрачы́нства дабрачы́нствы
Р. дабрачы́нства дабрачы́нстваў
Д. дабрачы́нству дабрачы́нствам
В. дабрачы́нства дабрачы́нствы
Т. дабрачы́нствам дабрачы́нствамі
М. дабрачы́нстве дабрачы́нствах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)