дабрачы́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дабрачы́нніца дабрачы́нніцы
Р. дабрачы́нніцы дабрачы́нніц
Д. дабрачы́нніцы дабрачы́нніцам
В. дабрачы́нніцу дабрачы́нніц
Т. дабрачы́нніцай
дабрачы́нніцаю		 дабрачы́нніцамі
М. дабрачы́нніцы дабрачы́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)