ко́нтурнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́нтурнасць |
ко́нтурнасці |
Р. |
ко́нтурнасці |
ко́нтурнасцяў ко́нтурнасцей |
Д. |
ко́нтурнасці |
ко́нтурнасцям |
В. |
ко́нтурнасць |
ко́нтурнасці |
Т. |
ко́нтурнасцю |
ко́нтурнасцямі |
М. |
ко́нтурнасці |
ко́нтурнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́нтурны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́нтурны |
ко́нтурная |
ко́нтурнае |
ко́нтурныя |
Р. |
ко́нтурнага |
ко́нтурнай ко́нтурнае |
ко́нтурнага |
ко́нтурных |
Д. |
ко́нтурнаму |
ко́нтурнай |
ко́нтурнаму |
ко́нтурным |
В. |
ко́нтурны (неадуш.) ко́нтурнага (адуш.) |
ко́нтурную |
ко́нтурнае |
ко́нтурныя (неадуш.) ко́нтурных (адуш.) |
Т. |
ко́нтурным |
ко́нтурнай ко́нтурнаю |
ко́нтурным |
ко́нтурнымі |
М. |
ко́нтурным |
ко́нтурнай |
ко́нтурным |
ко́нтурных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́нунг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́нунг |
ко́нунгі |
Р. |
ко́нунга |
ко́нунгаў |
Д. |
ко́нунгу |
ко́нунгам |
В. |
ко́нунга |
ко́нунгаў |
Т. |
ко́нунгам |
ко́нунгамі |
М. |
ко́нунгу |
ко́нунгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́нус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́нус |
ко́нусы |
Р. |
ко́нуса |
ко́нусаў |
Д. |
ко́нусу |
ко́нусам |
В. |
ко́нус |
ко́нусы |
Т. |
ко́нусам |
ко́нусамі |
М. |
ко́нусе |
ко́нусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
конусаку́пал
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
конусаку́пал |
Р. |
конусаку́пала |
Д. |
конусаку́палу |
В. |
конусаку́пал |
Т. |
конусаку́палам |
М. |
конусаку́пале |
Крыніцы:
piskunou2012.
конусападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
конусападо́бна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
конусападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
конусападо́бны |
конусападо́бная |
конусападо́бнае |
конусападо́бныя |
Р. |
конусападо́бнага |
конусападо́бнай конусападо́бнае |
конусападо́бнага |
конусападо́бных |
Д. |
конусападо́бнаму |
конусападо́бнай |
конусападо́бнаму |
конусападо́бным |
В. |
конусападо́бны (неадуш.) конусападо́бнага (адуш.) |
конусападо́бную |
конусападо́бнае |
конусападо́бныя (неадуш.) конусападо́бных (адуш.) |
Т. |
конусападо́бным |
конусападо́бнай конусападо́бнаю |
конусападо́бным |
конусападо́бнымі |
М. |
конусападо́бным |
конусападо́бнай |
конусападо́бным |
конусападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́нуснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́нуснасць |
ко́нуснасці |
Р. |
ко́нуснасці |
ко́нуснасцяў ко́нуснасцей |
Д. |
ко́нуснасці |
ко́нуснасцям |
В. |
ко́нуснасць |
ко́нуснасці |
Т. |
ко́нуснасцю |
ко́нуснасцямі |
М. |
ко́нуснасці |
ко́нуснасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.