ко́нунг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́нунг | ко́нунгі | |
| ко́нунга | ко́нунгаў | |
| ко́нунгу | ко́нунгам | |
| ко́нунга | ко́нунгаў | |
| ко́нунгам | ко́нунгамі | |
| ко́нунгу | ко́нунгах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)