ко́нус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нус ко́нусы
Р. ко́нуса ко́нусаў
Д. ко́нусу ко́нусам
В. ко́нус ко́нусы
Т. ко́нусам ко́нусамі
М. ко́нусе ко́нусах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)