Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дару́чаны дару́чаная дару́чанае дару́чаныя
Р. дару́чанага дару́чанай
дару́чанае		 дару́чанага дару́чаных
Д. дару́чанаму дару́чанай дару́чанаму дару́чаным
В. дару́чаны (неадуш.)
дару́чанага (адуш.)		 дару́чаную дару́чанае дару́чаныя (неадуш.)
дару́чаных (адуш.)
Т. дару́чаным дару́чанай
дару́чанаю		 дару́чаным дару́чанымі
М. дару́чаным дару́чанай дару́чаным дару́чаных

Кароткая форма: дару́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даруча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даруча́ецца даруча́юцца
Прошлы час
м. даруча́ўся даруча́ліся
ж. даруча́лася
н. даруча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даруча́ю даруча́ем
2-я ас. даруча́еш даруча́еце
3-я ас. даруча́е даруча́юць
Прошлы час
м. даруча́ў даруча́лі
ж. даруча́ла
н. даруча́ла
Загадны лад
2-я ас. даруча́й даруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даруча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дару́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дару́чнік дару́чнікі
Р. дару́чніка дару́чнікаў
Д. дару́чніку дару́чнікам
В. дару́чніка дару́чнікаў
Т. дару́чнікам дару́чнікамі
М. дару́чніку дару́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

дару́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дару́чніца дару́чніцы
Р. дару́чніцы дару́чніц
Д. дару́чніцы дару́чніцам
В. дару́чніцу дару́чніц
Т. дару́чніцай
дару́чніцаю		 дару́чніцамі
М. дару́чніцы дару́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

даручы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даручу́ся дару́чымся
2-я ас. дару́чышся дару́чыцеся
3-я ас. дару́чыцца дару́чацца
Прошлы час
м. даручы́ўся даручы́ліся
ж. даручы́лася
н. даручы́лася
Загадны лад
2-я ас. даручы́ся даручы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час даручы́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

даручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даручу́ дару́чым
2-я ас. дару́чыш дару́чыце
3-я ас. дару́чыць дару́чаць
Прошлы час
м. даручы́ў даручы́лі
ж. даручы́ла
н. даручы́ла
Загадны лад
2-я ас. даручы́ даручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час даручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даручэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даручэ́нец даручэ́нцы
Р. даручэ́нца даручэ́нцаў
Д. даручэ́нцу даручэ́нцам
В. даручэ́нца даручэ́нцаў
Т. даручэ́нцам даручэ́нцамі
М. даручэ́нцу даручэ́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

даручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даручэ́нне даручэ́нні
Р. даручэ́ння даручэ́нняў
Д. даручэ́нню даручэ́нням
В. даручэ́нне даручэ́нні
Т. даручэ́ннем даручэ́ннямі
М. даручэ́нні даручэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

да́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́рчы да́рчая да́рчае да́рчыя
Р. да́рчага да́рчай
да́рчае		 да́рчага да́рчых
Д. да́рчаму да́рчай да́рчаму да́рчым
В. да́рчы (неадуш.)
да́рчага (адуш.)		 да́рчую да́рчае да́рчыя (неадуш.)
да́рчых (адуш.)
Т. да́рчым да́рчай
да́рчаю		 да́рчым да́рчымі
М. да́рчым да́рчай да́рчым да́рчых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.