дару́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дару́чнік | дару́чнікі | |
| дару́чніка | дару́чнікаў | |
| дару́чніку | дару́чнікам | |
| дару́чніка | дару́чнікаў | |
| дару́чнікам | дару́чнікамі | |
| дару́чніку | дару́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)