дару́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дару́чніца | дару́чніцы | |
| дару́чніцы | дару́чніц | |
| дару́чніцы | дару́чніцам | |
| дару́чніцу | дару́чніц | |
| дару́чніцай дару́чніцаю |
дару́чніцамі | |
| дару́чніцы | дару́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)