даручэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
даручэ́нне | даручэ́нні | |
даручэ́ння | даручэ́нняў | |
даручэ́нню | даручэ́нням | |
даручэ́нне | даручэ́нні | |
даручэ́ннем | даручэ́ннямі | |
даручэ́нні | даручэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)