Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аіоу

двуру́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двуру́шнік двуру́шнікі
Р. двуру́шніка двуру́шнікаў
Д. двуру́шніку двуру́шнікам
В. двуру́шніка двуру́шнікаў
Т. двуру́шнікам двуру́шнікамі
М. двуру́шніку двуру́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двуру́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. двуру́шніца двуру́шніцы
Р. двуру́шніцы двуру́шніц
Д. двуру́шніцы двуру́шніцам
В. двуру́шніцу двуру́шніц
Т. двуру́шніцай
двуру́шніцаю		 двуру́шніцамі
М. двуру́шніцы двуру́шніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

двуру́шніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуру́шніцкі двуру́шніцкая двуру́шніцкае двуру́шніцкія
Р. двуру́шніцкага двуру́шніцкай
двуру́шніцкае		 двуру́шніцкага двуру́шніцкіх
Д. двуру́шніцкаму двуру́шніцкай двуру́шніцкаму двуру́шніцкім
В. двуру́шніцкі (неадуш.)
двуру́шніцкага (адуш.)		 двуру́шніцкую двуру́шніцкае двуру́шніцкія (неадуш.)
двуру́шніцкіх (адуш.)
Т. двуру́шніцкім двуру́шніцкай
двуру́шніцкаю		 двуру́шніцкім двуру́шніцкімі
М. двуру́шніцкім двуру́шніцкай двуру́шніцкім двуру́шніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двуру́шніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двуру́шніцтва
Р. двуру́шніцтва
Д. двуру́шніцтву
В. двуру́шніцтва
Т. двуру́шніцтвам
М. двуру́шніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двуру́шнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. двуру́шнічаю двуру́шнічаем
2-я ас. двуру́шнічаеш двуру́шнічаеце
3-я ас. двуру́шнічае двуру́шнічаюць
Прошлы час
м. двуру́шнічаў двуру́шнічалі
ж. двуру́шнічала
н. двуру́шнічала
Дзеепрыслоўе
цяп. час двуру́шнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двуру́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуру́шны двуру́шная двуру́шнае двуру́шныя
Р. двуру́шнага двуру́шнай
двуру́шнае		 двуру́шнага двуру́шных
Д. двуру́шнаму двуру́шнай двуру́шнаму двуру́шным
В. двуру́шны (неадуш.)
двуру́шнага (адуш.)		 двуру́шную двуру́шнае двуру́шныя (неадуш.)
двуру́шных (адуш.)
Т. двуру́шным двуру́шнай
двуру́шнаю		 двуру́шным двуру́шнымі
М. двуру́шным двуру́шнай двуру́шным двуру́шных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Двурэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Двурэ́чча
Р. Двурэ́чча
Д. Двурэ́ччу
В. Двурэ́чча
Т. Двурэ́ччам
М. Двурэ́ччы

двусе́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двусе́чны двусе́чная двусе́чнае двусе́чныя
Р. двусе́чнага двусе́чнай
двусе́чнае		 двусе́чнага двусе́чных
Д. двусе́чнаму двусе́чнай двусе́чнаму двусе́чным
В. двусе́чны (неадуш.)
двусе́чнага (адуш.)		 двусе́чную двусе́чнае двусе́чныя (неадуш.)
двусе́чных (адуш.)
Т. двусе́чным двусе́чнай
двусе́чнаю		 двусе́чным двусе́чнымі
М. двусе́чным двусе́чнай двусе́чным двусе́чных

Крыніцы: piskunou2012.

двухабало́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухабало́нкавы двухабало́нкавая двухабало́нкавае двухабало́нкавыя
Р. двухабало́нкавага двухабало́нкавай
двухабало́нкавае		 двухабало́нкавага двухабало́нкавых
Д. двухабало́нкаваму двухабало́нкавай двухабало́нкаваму двухабало́нкавым
В. двухабало́нкавы
двухабало́нкавага		 двухабало́нкавую двухабало́нкавае двухабало́нкавыя
Т. двухабало́нкавым двухабало́нкавай
двухабало́нкаваю		 двухабало́нкавым двухабало́нкавымі
М. двухабало́нкавым двухабало́нкавай двухабало́нкавым двухабало́нкавых

двухаблі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. двухаблі́чнасць
Р. двухаблі́чнасці
Д. двухаблі́чнасці
В. двухаблі́чнасць
Т. двухаблі́чнасцю
М. двухаблі́чнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.