двуру́шніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двуру́шніцтва
Р. двуру́шніцтва
Д. двуру́шніцтву
В. двуру́шніцтва
Т. двуру́шніцтвам
М. двуру́шніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)