двуру́шніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| двуру́шніцтва | |
| двуру́шніцтва | |
| двуру́шніцтву | |
| двуру́шніцтва | |
| двуру́шніцтвам | |
| двуру́шніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)