двуру́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуру́шны двуру́шная двуру́шнае двуру́шныя
Р. двуру́шнага двуру́шнай
двуру́шнае
двуру́шнага двуру́шных
Д. двуру́шнаму двуру́шнай двуру́шнаму двуру́шным
В. двуру́шны (неадуш.)
двуру́шнага (адуш.)
двуру́шную двуру́шнае двуру́шныя (неадуш.)
двуру́шных (адуш.)
Т. двуру́шным двуру́шнай
двуру́шнаю
двуру́шным двуру́шнымі
М. двуру́шным двуру́шнай двуру́шным двуру́шных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)