двуру́шніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуру́шніцкі двуру́шніцкая двуру́шніцкае двуру́шніцкія
Р. двуру́шніцкага двуру́шніцкай
двуру́шніцкае		 двуру́шніцкага двуру́шніцкіх
Д. двуру́шніцкаму двуру́шніцкай двуру́шніцкаму двуру́шніцкім
В. двуру́шніцкі (неадуш.)
двуру́шніцкага (адуш.)		 двуру́шніцкую двуру́шніцкае двуру́шніцкія (неадуш.)
двуру́шніцкіх (адуш.)
Т. двуру́шніцкім двуру́шніцкай
двуру́шніцкаю		 двуру́шніцкім двуру́шніцкімі
М. двуру́шніцкім двуру́шніцкай двуру́шніцкім двуру́шніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)