двуру́шнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. двуру́шнічаю двуру́шнічаем
2-я ас. двуру́шнічаеш двуру́шнічаеце
3-я ас. двуру́шнічае двуру́шнічаюць
Прошлы час
м. двуру́шнічаў двуру́шнічалі
ж. двуру́шнічала
н. двуру́шнічала
Дзеепрыслоўе
цяп. час двуру́шнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)