Двурэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Двурэ́чча
Р. Двурэ́чча
Д. Двурэ́ччу
В. Двурэ́чча
Т. Двурэ́ччам
М. Двурэ́ччы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)