дабруко́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дабруко́ваны |
дабруко́ваная |
дабруко́ванае |
дабруко́ваныя |
Р. |
дабруко́ванага |
дабруко́ванай дабруко́ванае |
дабруко́ванага |
дабруко́ваных |
Д. |
дабруко́ванаму |
дабруко́ванай |
дабруко́ванаму |
дабруко́ваным |
В. |
дабруко́ваны дабруко́ванага |
дабруко́ваную |
дабруко́ванае |
дабруко́ваныя дабруко́ваных |
Т. |
дабруко́ваным |
дабруко́ванай дабруко́ванаю |
дабруко́ваным |
дабруко́ванымі |
М. |
дабруко́ваным |
дабруко́ванай |
дабруко́ваным |
дабруко́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012.
дабруко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дабруко́ваны |
дабруко́ваная |
дабруко́ванае |
дабруко́ваныя |
Р. |
дабруко́ванага |
дабруко́ванай дабруко́ванае |
дабруко́ванага |
дабруко́ваных |
Д. |
дабруко́ванаму |
дабруко́ванай |
дабруко́ванаму |
дабруко́ваным |
В. |
дабруко́ваны дабруко́ванага |
дабруко́ваную |
дабруко́ванае |
дабруко́ваныя дабруко́ваных |
Т. |
дабруко́ваным |
дабруко́ванай дабруко́ванаю |
дабруко́ваным |
дабруко́ванымі |
М. |
дабруко́ваным |
дабруко́ванай |
дабруко́ваным |
дабруко́ваных |
Кароткая форма: дабруко́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012.
дабруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабруко́ўванне |
Р. |
дабруко́ўвання |
Д. |
дабруко́ўванню |
В. |
дабруко́ўванне |
Т. |
дабруко́ўваннем |
М. |
дабруко́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дабруко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дабруко́ўваецца |
дабруко́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
дабруко́ўваўся |
дабруко́ўваліся |
ж. |
дабруко́ўвалася |
н. |
дабруко́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дабруко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дабруко́ўваю |
дабруко́ўваем |
2-я ас. |
дабруко́ўваеш |
дабруко́ўваеце |
3-я ас. |
дабруко́ўвае |
дабруко́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
дабруко́ўваў |
дабруко́ўвалі |
ж. |
дабруко́ўвала |
н. |
дабруко́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дабруко́ўвай |
дабруко́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дабруко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Дабру́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дабру́нь |
Р. |
Дабру́ні |
Д. |
Дабру́ні |
В. |
Дабру́нь |
Т. |
Дабру́нню |
М. |
Дабру́ні |
дабруша́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дабруша́нка |
дабруша́нкі |
Р. |
дабруша́нкі |
дабруша́нак |
Д. |
дабруша́нцы |
дабруша́нкам |
В. |
дабруша́нку |
дабруша́нак |
Т. |
дабруша́нкай дабруша́нкаю |
дабруша́нкамі |
М. |
дабруша́нцы |
дабруша́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.