дабруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дабруко́ўванне | |
дабруко́ўвання | |
дабруко́ўванню | |
дабруко́ўванне | |
дабруко́ўваннем | |
дабруко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)