дабруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дабруко́ўванне | |
| дабруко́ўвання | |
| дабруко́ўванню | |
| дабруко́ўванне | |
| дабруко́ўваннем | |
| дабруко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)