дабруша́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дабруша́нка дабруша́нкі
Р. дабруша́нкі дабруша́нак
Д. дабруша́нцы дабруша́нкам
В. дабруша́нку дабруша́нак
Т. дабруша́нкай
дабруша́нкаю
дабруша́нкамі
М. дабруша́нцы дабруша́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)