дабруко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабруко́ўваю дабруко́ўваем
2-я ас. дабруко́ўваеш дабруко́ўваеце
3-я ас. дабруко́ўвае дабруко́ўваюць
Прошлы час
м. дабруко́ўваў дабруко́ўвалі
ж. дабруко́ўвала
н. дабруко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дабруко́ўвай дабруко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабруко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)