Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сучле́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сучле́н сучле́ны
Р. сучле́на сучле́наў
Д. сучле́ну сучле́нам
В. сучле́на сучле́наў
Т. сучле́нам сучле́намі
М. сучле́не сучле́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сучле́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сучле́нены сучле́неная сучле́ненае сучле́неныя
Р. сучле́ненага сучле́ненай
сучле́ненае
сучле́ненага сучле́неных
Д. сучле́ненаму сучле́ненай сучле́ненаму сучле́неным
В. сучле́нены (неадуш.)
сучле́ненага (адуш.)
сучле́неную сучле́ненае сучле́неныя (неадуш.)
сучле́неных (адуш.)
Т. сучле́неным сучле́ненай
сучле́ненаю
сучле́неным сучле́ненымі
М. сучле́неным сучле́ненай сучле́неным сучле́неных

Крыніцы: piskunou2012.

сучле́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сучле́нены сучле́неная сучле́ненае сучле́неныя
Р. сучле́ненага сучле́ненай
сучле́ненае
сучле́ненага сучле́неных
Д. сучле́ненаму сучле́ненай сучле́ненаму сучле́неным
В. сучле́нены (неадуш.)
сучле́ненага (адуш.)
сучле́неную сучле́ненае сучле́неныя (неадуш.)
сучле́неных (адуш.)
Т. сучле́неным сучле́ненай
сучле́ненаю
сучле́неным сучле́ненымі
М. сучле́неным сучле́ненай сучле́неным сучле́неных

Кароткая форма: сучле́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сучле́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сучле́ніцца сучле́няцца
Прошлы час
м. сучле́ніўся сучле́ніліся
ж. сучле́нілася
н. сучле́нілася
Дзеепрыслоўе
прош. час сучле́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сучле́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сучле́ню сучле́нім
2-я ас. сучле́ніш сучле́ніце
3-я ас. сучле́ніць сучле́няць
Прошлы час
м. сучле́ніў сучле́нілі
ж. сучле́ніла
н. сучле́ніла
Загадны лад
2-я ас. сучле́нь сучле́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час сучле́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сучляне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сучляне́нне
Р. сучляне́ння
Д. сучляне́нню
В. сучляне́нне
Т. сучляне́ннем
М. сучляне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сучляні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сучле́ніцца сучле́няцца
Прошлы час
м. сучляні́ўся сучляні́ліся
ж. сучляні́лася
н. сучляні́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

сучляні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сучляню́ сучле́нім
2-я ас. сучле́ніш сучле́ніце
3-я ас. сучле́ніць сучле́няць
Прошлы час
м. сучляні́ў сучляні́лі
ж. сучляні́ла
н. сучляні́ла
Загадны лад
2-я ас. сучляні́ сучляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сучляні́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

сучляно́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сучляно́ўны сучляно́ўная сучляно́ўнае сучляно́ўныя
Р. сучляно́ўнага сучляно́ўнай
сучляно́ўнае
сучляно́ўнага сучляно́ўных
Д. сучляно́ўнаму сучляно́ўнай сучляно́ўнаму сучляно́ўным
В. сучляно́ўны (неадуш.)
сучляно́ўнага (адуш.)
сучляно́ўную сучляно́ўнае сучляно́ўныя (неадуш.)
сучляно́ўных (адуш.)
Т. сучляно́ўным сучляно́ўнай
сучляно́ўнаю
сучляно́ўным сучляно́ўнымі
М. сучляно́ўным сучляно́ўнай сучляно́ўным сучляно́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сучляня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сучляня́ецца сучляня́юцца
Прошлы час
м. сучляня́ўся сучляня́ліся
ж. сучляня́лася
н. сучляня́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.