сучляні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сучляню́ сучле́нім
2-я ас. сучле́ніш сучле́ніце
3-я ас. сучле́ніць сучле́няць
Прошлы час
м. сучляні́ў сучляні́лі
ж. сучляні́ла
н. сучляні́ла
Загадны лад
2-я ас. сучляні́ сучляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сучляні́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)