сучле́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сучле́ніцца сучле́няцца
Прошлы час
м. сучле́ніўся сучле́ніліся
ж. сучле́нілася
н. сучле́нілася
Дзеепрыслоўе
прош. час сучле́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)