сучле́нены
прыметнік, адносны
сучле́нены | сучле́неная | сучле́ненае | сучле́неныя | |
сучле́ненага | сучле́ненай сучле́ненае |
сучле́ненага | сучле́неных | |
сучле́ненаму | сучле́ненай | сучле́ненаму | сучле́неным | |
сучле́нены ( сучле́ненага ( |
сучле́неную | сучле́ненае | сучле́неныя ( сучле́неных ( |
|
сучле́неным | сучле́ненай сучле́ненаю |
сучле́неным | сучле́ненымі | |
сучле́неным | сучле́ненай | сучле́неным | сучле́неных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)