сучле́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сучле́нены сучле́неная сучле́ненае сучле́неныя
Р. сучле́ненага сучле́ненай
сучле́ненае
сучле́ненага сучле́неных
Д. сучле́ненаму сучле́ненай сучле́ненаму сучле́неным
В. сучле́нены (неадуш.)
сучле́ненага (адуш.)
сучле́неную сучле́ненае сучле́неныя (неадуш.)
сучле́неных (адуш.)
Т. сучле́неным сучле́ненай
сучле́ненаю
сучле́неным сучле́ненымі
М. сучле́неным сучле́ненай сучле́неным сучле́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)