сучле́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сучле́н | сучле́ны | |
| сучле́на | сучле́наў | |
| сучле́ну | сучле́нам | |
| сучле́на | сучле́наў | |
| сучле́нам | сучле́намі | |
| сучле́не | сучле́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)