сучле́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сучле́н сучле́ны
Р. сучле́на сучле́наў
Д. сучле́ну сучле́нам
В. сучле́на сучле́наў
Т. сучле́нам сучле́намі
М. сучле́не сучле́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)