заканатво́рца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заканатво́рца |
заканатво́рцы |
Р. |
заканатво́рца |
заканатво́рцаў |
Д. |
заканатво́рцу |
заканатво́рцам |
В. |
заканатво́рца |
заканатво́рцаў |
Т. |
заканатво́рцам |
заканатво́рцамі |
М. |
заканатво́рцу |
заканатво́рцах |
Крыніцы:
sbm2012.
заканатво́рчасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заканатво́рчасць |
Р. |
заканатво́рчасці |
Д. |
заканатво́рчасці |
В. |
заканатво́рчасць |
Т. |
заканатво́рчасцю |
М. |
заканатво́рчасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заканатво́рчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заканатво́рчы |
заканатво́рчая |
заканатво́рчае |
заканатво́рчыя |
Р. |
заканатво́рчага |
заканатво́рчай заканатво́рчае |
заканатво́рчага |
заканатво́рчых |
Д. |
заканатво́рчаму |
заканатво́рчай |
заканатво́рчаму |
заканатво́рчым |
В. |
заканатво́рчы (неадуш.) заканатво́рчага (адуш.) |
заканатво́рчую |
заканатво́рчае |
заканатво́рчыя (неадуш.) заканатво́рчых (адуш.) |
Т. |
заканатво́рчым |
заканатво́рчай заканатво́рчаю |
заканатво́рчым |
заканатво́рчымі |
М. |
заканатво́рчым |
заканатво́рчай |
заканатво́рчым |
заканатво́рчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заканвертава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заканвертава́ны |
заканвертава́ная |
заканвертава́нае |
заканвертава́ныя |
Р. |
заканвертава́нага |
заканвертава́най заканвертава́нае |
заканвертава́нага |
заканвертава́ных |
Д. |
заканвертава́наму |
заканвертава́най |
заканвертава́наму |
заканвертава́ным |
В. |
заканвертава́ны (неадуш.) заканвертава́нага (адуш.) |
заканвертава́ную |
заканвертава́нае |
заканвертава́ныя (неадуш.) заканвертава́ных (адуш.) |
Т. |
заканвертава́ным |
заканвертава́най заканвертава́наю |
заканвертава́ным |
заканвертава́нымі |
М. |
заканвертава́ным |
заканвертава́най |
заканвертава́ным |
заканвертава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заканвертава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заканвертава́ны |
заканвертава́ная |
заканвертава́нае |
заканвертава́ныя |
Р. |
заканвертава́нага |
заканвертава́най заканвертава́нае |
заканвертава́нага |
заканвертава́ных |
Д. |
заканвертава́наму |
заканвертава́най |
заканвертава́наму |
заканвертава́ным |
В. |
заканвертава́ны (неадуш.) заканвертава́нага (адуш.) |
заканвертава́ную |
заканвертава́нае |
заканвертава́ныя (неадуш.) заканвертава́ных (адуш.) |
Т. |
заканвертава́ным |
заканвертава́най заканвертава́наю |
заканвертава́ным |
заканвертава́нымі |
М. |
заканвертава́ным |
заканвертава́най |
заканвертава́ным |
заканвертава́ных |
Кароткая форма: заканвертава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заканвертава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заканверту́ю |
заканверту́ем |
2-я ас. |
заканверту́еш |
заканверту́еце |
3-я ас. |
заканверту́е |
заканверту́юць |
Прошлы час |
м. |
заканвертава́ў |
заканвертава́лі |
ж. |
заканвертава́ла |
н. |
заканвертава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заканверту́й |
заканверту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заканвертава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заканверто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заканверто́ўванне |
Р. |
заканверто́ўвання |
Д. |
заканверто́ўванню |
В. |
заканверто́ўванне |
Т. |
заканверто́ўваннем |
М. |
заканверто́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заканверто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заканверто́ўваю |
заканверто́ўваем |
2-я ас. |
заканверто́ўваеш |
заканверто́ўваеце |
3-я ас. |
заканверто́ўвае |
заканверто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
заканверто́ўваў |
заканверто́ўвалі |
ж. |
заканверто́ўвала |
н. |
заканверто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заканверто́ўвай |
заканверто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заканверто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
закандыба́ць
‘пачаць кандыбаць - кульгаць, чыкіляць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закандыба́ю |
закандыба́ем |
2-я ас. |
закандыба́еш |
закандыба́еце |
3-я ас. |
закандыба́е |
закандыба́юць |
Прошлы час |
м. |
закандыба́ў |
закандыба́лі |
ж. |
закандыба́ла |
н. |
закандыба́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закандыба́й |
закандыба́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закандыба́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заканды́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заканды́чаны |
заканды́чаная |
заканды́чанае |
заканды́чаныя |
Р. |
заканды́чанага |
заканды́чанай заканды́чанае |
заканды́чанага |
заканды́чаных |
Д. |
заканды́чанаму |
заканды́чанай |
заканды́чанаму |
заканды́чаным |
В. |
заканды́чаны (неадуш.) заканды́чанага (адуш.) |
заканды́чаную |
заканды́чанае |
заканды́чаныя (неадуш.) заканды́чаных (адуш.) |
Т. |
заканды́чаным |
заканды́чанай заканды́чанаю |
заканды́чаным |
заканды́чанымі |
М. |
заканды́чаным |
заканды́чанай |
заканды́чаным |
заканды́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.