заканатво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заканатво́рчы заканатво́рчая заканатво́рчае заканатво́рчыя
Р. заканатво́рчага заканатво́рчай
заканатво́рчае
заканатво́рчага заканатво́рчых
Д. заканатво́рчаму заканатво́рчай заканатво́рчаму заканатво́рчым
В. заканатво́рчы (неадуш.)
заканатво́рчага (адуш.)
заканатво́рчую заканатво́рчае заканатво́рчыя (неадуш.)
заканатво́рчых (адуш.)
Т. заканатво́рчым заканатво́рчай
заканатво́рчаю
заканатво́рчым заканатво́рчымі
М. заканатво́рчым заканатво́рчай заканатво́рчым заканатво́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)