закандыба́ць
‘пачаць кандыбаць - кульгаць, чыкіляць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закандыба́ю | закандыба́ем | |
| закандыба́еш | закандыба́еце | |
| закандыба́е | закандыба́юць | |
| Прошлы час | ||
| закандыба́ў | закандыба́лі | |
| закандыба́ла | ||
| закандыба́ла | ||
| Загадны лад | ||
| закандыба́й | закандыба́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закандыба́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)