заканатво́рца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
заканатво́рца | заканатво́рцы | |
заканатво́рца | заканатво́рцаў | |
заканатво́рцу | заканатво́рцам | |
заканатво́рца | заканатво́рцаў | |
заканатво́рцам | заканатво́рцамі | |
заканатво́рцу | заканатво́рцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)