закабаля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закабаля́юся |
закабаля́емся |
2-я ас. |
закабаля́ешся |
закабаля́ецеся |
3-я ас. |
закабаля́ецца |
закабаля́юцца |
Прошлы час |
м. |
закабаля́ўся |
закабаля́ліся |
ж. |
закабаля́лася |
н. |
закабаля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
закабаля́йся |
закабаля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закабаля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закабаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закабаля́ю |
закабаля́ем |
2-я ас. |
закабаля́еш |
закабаля́еце |
3-я ас. |
закабаля́е |
закабаля́юць |
Прошлы час |
м. |
закабаля́ў |
закабаля́лі |
ж. |
закабаля́ла |
н. |
закабаля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закабаля́й |
закабаля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закабаля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
закаблу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закаблу́к |
закаблукі́ |
Р. |
закаблука́ |
закаблуко́ў |
Д. |
закаблуку́ |
закаблука́м |
В. |
закаблу́к |
закаблукі́ |
Т. |
закаблуко́м |
закаблука́мі |
М. |
закаблуку́ |
закаблука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Закаблу́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Закаблу́кі |
Р. |
Закаблу́к Закаблу́каў |
Д. |
Закаблу́кам |
В. |
Закаблу́кі |
Т. |
Закаблу́камі |
М. |
Закаблу́ках |
закабу́ньваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закабу́ньваю |
закабу́ньваем |
2-я ас. |
закабу́ньваеш |
закабу́ньваеце |
3-я ас. |
закабу́ньвае |
закабу́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
закабу́ньваў |
закабу́ньвалі |
ж. |
закабу́ньвала |
н. |
закабу́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
закабу́ньвай |
закабу́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закабу́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закабу́нька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закабу́нька |
закабу́нькі |
Р. |
закабу́нькі |
закабу́нек |
Д. |
закабу́ньцы |
закабу́нькам |
В. |
закабу́ньку |
закабу́нькі |
Т. |
закабу́нькай закабу́нькаю |
закабу́нькамі |
М. |
закабу́ньцы |
закабу́ньках |
Крыніцы:
piskunou2012.
закава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закава́ны |
закава́ная |
закава́нае |
закава́ныя |
Р. |
закава́нага |
закава́най закава́нае |
закава́нага |
закава́ных |
Д. |
закава́наму |
закава́най |
закава́наму |
закава́ным |
В. |
закава́ны (неадуш.) закава́нага (адуш.) |
закава́ную |
закава́нае |
закава́ныя (неадуш.) закава́ных (адуш.) |
Т. |
закава́ным |
закава́най закава́наю |
закава́ным |
закава́нымі |
М. |
закава́ным |
закава́най |
закава́ным |
закава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
закава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закава́ны |
закава́ная |
закава́нае |
закава́ныя |
Р. |
закава́нага |
закава́най закава́нае |
закава́нага |
закава́ных |
Д. |
закава́наму |
закава́най |
закава́наму |
закава́ным |
В. |
закава́ны (неадуш.) закава́нага (адуш.) |
закава́ную |
закава́нае |
закава́ныя (неадуш.) закава́ных (адуш.) |
Т. |
закава́ным |
закава́най закава́наю |
закава́ным |
закава́нымі |
М. |
закава́ным |
закава́най |
закава́ным |
закава́ных |
Кароткая форма: закава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
закава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закую́ |
закуё́м |
2-я ас. |
закуе́ш |
закуяце́ |
3-я ас. |
закуе́ |
закую́ць |
Прошлы час |
м. |
закава́ў |
закава́лі |
ж. |
закава́ла |
н. |
закава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заку́й |
заку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закаве́ліць
‘зачапіць, забраць чаго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закаве́лю |
закаве́лім |
2-я ас. |
закаве́ліш |
закаве́ліце |
3-я ас. |
закаве́ліць |
закаве́ляць |
Прошлы час |
м. |
закаве́ліў |
закаве́лілі |
ж. |
закаве́ліла |
н. |
закаве́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закаве́ль |
закаве́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закаве́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.