закаве́ліць
‘зачапіць, забраць чаго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закаве́лю | закаве́лім | |
| закаве́ліш | закаве́ліце | |
| закаве́ліць | закаве́ляць | |
| Прошлы час | ||
| закаве́ліў | закаве́лілі | |
| закаве́ліла | ||
| закаве́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| закаве́ль | закаве́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закаве́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)