закаблу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| закаблу́к | закаблукі́ | |
| закаблука́ | закаблуко́ў | |
| закаблуку́ | закаблука́м | |
| закаблу́к | закаблукі́ | |
| закаблуко́м | закаблука́мі | |
| закаблуку́ | закаблука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)