закаблу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
закаблу́к | закаблукі́ | |
закаблука́ | закаблуко́ў | |
закаблуку́ | закаблука́м | |
закаблу́к | закаблукі́ | |
закаблуко́м | закаблука́мі | |
закаблуку́ | закаблука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)