дыазатава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыазатава́нне |
дыазатава́нні |
Р. |
дыазатава́ння |
дыазатава́нняў |
Д. |
дыазатава́нню |
дыазатава́нням |
В. |
дыазатава́нне |
дыазатава́нні |
Т. |
дыазатава́ннем |
дыазатава́ннямі |
М. |
дыазатава́нні |
дыазатава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыазаты́пія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыазаты́пія |
Р. |
дыазаты́піі |
Д. |
дыазаты́піі |
В. |
дыазаты́пію |
Т. |
дыазаты́піяй дыазаты́піяю |
М. |
дыазаты́піі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыазафарбава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыазафарбава́льнік |
дыазафарбава́льнікі |
Р. |
дыазафарбава́льніку |
дыазафарбава́льнікаў |
Д. |
дыазафарбава́льніку |
дыазафарбава́льнікам |
В. |
дыазафарбава́льнік |
дыазафарбава́льнікі |
Т. |
дыазафарбава́льнікам |
дыазафарбава́льнікамі |
М. |
дыазафарбава́льніку |
дыазафарбава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыазепа́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыазепа́м |
дыазепа́мы |
Р. |
дыазепа́му |
дыазепа́маў |
Д. |
дыазепа́му |
дыазепа́мам |
В. |
дыазепа́м |
дыазепа́мы |
Т. |
дыазепа́мам |
дыазепа́мамі |
М. |
дыазепа́ме |
дыазепа́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыака́рб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыака́рб |
Р. |
дыака́рбу |
Д. |
дыака́рбу |
В. |
дыака́рб |
Т. |
дыака́рбам |
М. |
дыака́рбе |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыакса́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыакса́н |
дыакса́ны |
Р. |
дыакса́ну |
дыакса́наў |
Д. |
дыакса́ну |
дыакса́нам |
В. |
дыакса́н |
дыакса́ны |
Т. |
дыакса́нам |
дыакса́намі |
М. |
дыакса́не |
дыакса́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыаксі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыаксі́д |
дыаксі́ды |
Р. |
дыаксі́ду |
дыаксі́даў |
Д. |
дыаксі́ду |
дыаксі́дам |
В. |
дыаксі́д |
дыаксі́ды |
Т. |
дыаксі́дам |
дыаксі́дамі |
М. |
дыаксі́дзе |
дыаксі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыаксі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыаксі́н |
дыаксі́ны |
Р. |
дыаксі́ну |
дыаксі́наў |
Д. |
дыаксі́ну |
дыаксі́нам |
В. |
дыаксі́н |
дыаксі́ны |
Т. |
дыаксі́нам |
дыаксі́намі |
М. |
дыаксі́не |
дыаксі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.