дыаксі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыаксі́н | дыаксі́ны | |
| дыаксі́ну | дыаксі́наў | |
| дыаксі́ну | дыаксі́нам | |
| дыаксі́н | дыаксі́ны | |
| дыаксі́нам | дыаксі́намі | |
| дыаксі́не | дыаксі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)