дыаксі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыаксі́дны дыаксі́дная дыаксі́днае дыаксі́дныя
Р. дыаксі́днага дыаксі́днай
дыаксі́днае
дыаксі́днага дыаксі́дных
Д. дыаксі́днаму дыаксі́днай дыаксі́днаму дыаксі́дным
В. дыаксі́дны (неадуш.)
дыаксі́днага (адуш.)
дыаксі́дную дыаксі́днае дыаксі́дныя (неадуш.)
дыаксі́дных (адуш.)
Т. дыаксі́дным дыаксі́днай
дыаксі́днаю
дыаксі́дным дыаксі́днымі
М. дыаксі́дным дыаксі́днай дыаксі́дным дыаксі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)