дыазатава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыазатава́нне дыазатава́нні
Р. дыазатава́ння дыазатава́нняў
Д. дыазатава́нню дыазатава́нням
В. дыазатава́нне дыазатава́нні
Т. дыазатава́ннем дыазатава́ннямі
М. дыазатава́нні дыазатава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)