Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

дурасве́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дурасве́т дурасве́ты
Р. дурасве́та дурасве́таў
Д. дурасве́ту дурасве́там
В. дурасве́та дурасве́таў
Т. дурасве́там дурасве́тамі
М. дурасве́це дурасве́тах

Крыніцы: piskunou2012.

дураслі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дураслі́ва дураслі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дураслі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дураслі́васць
Р. дураслі́васці
Д. дураслі́васці
В. дураслі́васць
Т. дураслі́васцю
М. дураслі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дураслі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дураслі́вец дураслі́ўцы
Р. дураслі́ўца дураслі́ўцаў
Д. дураслі́ўцу дураслі́ўцам
В. дураслі́ўца дураслі́ўцаў
Т. дураслі́ўцам дураслі́ўцамі
М. дураслі́ўцу дураслі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дураслі́віць

‘блазнаваць, сваволіць, дураваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дураслі́ўлю дураслі́вім
2-я ас. дураслі́віш дураслі́віце
3-я ас. дураслі́віць дураслі́вяць
Прошлы час
м. дураслі́віў дураслі́вілі
ж. дураслі́віла
н. дураслі́віла
Загадны лад
2-я ас. дураслі́ў дураслі́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дураслі́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

дура́слівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дура́слівы дура́слівая дура́слівае дура́слівыя
Р. дура́слівага дура́слівай
дура́слівае		 дура́слівага дура́слівых
Д. дура́сліваму дура́слівай дура́сліваму дура́слівым
В. дура́слівага (адуш.) дура́слівую дура́слівае дура́слівых (адуш.)
Т. дура́слівым дура́слівай
дура́сліваю		 дура́слівым дура́слівымі
М. дура́слівым дура́слівай дура́слівым дура́слівых

Крыніцы: prym2009.

дураслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дураслі́вы дураслі́вая дураслі́вае дураслі́выя
Р. дураслі́вага дураслі́вай
дураслі́вае		 дураслі́вага дураслі́вых
Д. дураслі́ваму дураслі́вай дураслі́ваму дураслі́вым
В. дураслі́вы (неадуш.)
дураслі́вага (адуш.)		 дураслі́вую дураслі́вае дураслі́выя (неадуш.)
дураслі́вых (адуш.)
Т. дураслі́вым дураслі́вай
дураслі́ваю		 дураслі́вым дураслі́вымі
М. дураслі́вым дураслі́вай дураслі́вым дураслі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дураслі́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дураслі́ўка дураслі́ўкі
Р. дураслі́ўкі дураслі́вак
Д. дураслі́ўцы дураслі́ўкам
В. дураслі́ўку дураслі́вак
Т. дураслі́ўкай
дураслі́ўкаю		 дураслі́ўкамі
М. дураслі́ўцы дураслі́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ду́расць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ду́расць ду́расці
Р. ду́расці ду́расцей
ду́расцяў
Д. ду́расці ду́расцям
В. ду́расць ду́расці
Т. ду́расцю ду́расцямі
М. ду́расці ду́расцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дурата́
Р. дураты́
Д. дураце́
В. дурату́
Т. дурато́й
дурато́ю
М. дураце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.