дураслі́віць

‘блазнаваць, сваволіць, дураваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дураслі́ўлю дураслі́вім
2-я ас. дураслі́віш дураслі́віце
3-я ас. дураслі́віць дураслі́вяць
Прошлы час
м. дураслі́віў дураслі́вілі
ж. дураслі́віла
н. дураслі́віла
Загадны лад
2-я ас. дураслі́ў дураслі́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дураслі́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)