дураслі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дураслі́вец дураслі́ўцы
Р. дураслі́ўца дураслі́ўцаў
Д. дураслі́ўцу дураслі́ўцам
В. дураслі́ўца дураслі́ўцаў
Т. дураслі́ўцам дураслі́ўцамі
М. дураслі́ўцу дураслі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)