дунга́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
дунга́нка | дунга́нкі | |
дунга́нкі | дунга́нак | |
дунга́нцы | дунга́нкам | |
дунга́нку | дунга́нак | |
дунга́нкай дунга́нкаю |
дунга́нкамі | |
дунга́нцы | дунга́нках |
Крыніцы:
дунга́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
дунга́нка | дунга́нкі | |
дунга́нкі | дунга́нак | |
дунга́нцы | дунга́нкам | |
дунга́нку | дунга́нак | |
дунга́нкай дунга́нкаю |
дунга́нкамі | |
дунга́нцы | дунга́нках |
Крыніцы:
дунга́нскі
прыметнік, адносны
дунга́нскі | дунга́нская | дунга́нскае | дунга́нскія | |
дунга́нскага | дунга́нскай дунга́нскае |
дунга́нскага | дунга́нскіх | |
дунга́нскаму | дунга́нскай | дунга́нскаму | дунга́нскім | |
дунга́нскі ( дунга́нскага ( |
дунга́нскую | дунга́нскае | дунга́нскія ( дунга́нскіх ( |
|
дунга́нскім | дунга́нскай дунга́нскаю |
дунга́нскім | дунга́нскімі | |
дунга́нскім | дунга́нскай | дунга́нскім | дунга́нскіх |
Крыніцы:
Ду́ндаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ду́ндаўшчына | |
Ду́ндаўшчыны | |
Ду́ндаўшчыне | |
Ду́ндаўшчыну | |
Ду́ндаўшчынай Ду́ндаўшчынаю |
|
Ду́ндаўшчыне |
дундзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дундзе́нне | |
дундзе́ння | |
дундзе́нню | |
дундзе́нне | |
дундзе́ннем | |
дундзе́нні |
Крыніцы:
Ду́ндзеры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ду́ндзеры | |
Ду́ндзераў | |
Ду́ндзерам | |
Ду́ндзеры | |
Ду́ндзерамі | |
Ду́ндзерах |
дундзе́ць
‘грукатаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
дунджу́ | дундзі́м | |
дундзі́ш | дундзіце́ | |
дундзі́ць | дундзя́ць | |
Прошлы час | ||
дундзе́ў | дундзе́лі | |
дундзе́ла | ||
дундзе́ла | ||
Загадны лад | ||
дундзі́ | дундзі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
дундзячы́ |
Крыніцы:
ду́ндзік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ду́ндзік | ду́ндзікі | |
ду́ндзіка | ду́ндзікаў | |
ду́ндзіку | ду́ндзікам | |
ду́ндзіка | ду́ндзікаў | |
ду́ндзікам | ду́ндзікамі | |
ду́ндзіку | ду́ндзіках |
Крыніцы:
ду́ндзіць
‘ссаць, смактаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ду́нджу | ду́ндзім | |
ду́ндзіш | ду́ндзіце | |
ду́ндзіць | ду́ндзяць | |
Прошлы час | ||
ду́ндзіў | ду́ндзілі | |
ду́ндзіла | ||
ду́ндзіла | ||
Загадны лад | ||
ду́ндзі | ду́ндзіце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ду́ндзячы |
Крыніцы:
Ду́нечка
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ду́нечка | Ду́нечкі | |
Ду́нечкі | Ду́нечак | |
Ду́нечцы | Ду́нечкам | |
Ду́нечку | Ду́нечак | |
Ду́нечкай Ду́нечкаю |
Ду́нечкамі | |
Ду́нечцы | Ду́нечках |
дуні́лавіцкі
прыметнік, адносны
дуні́лавіцкі | дуні́лавіцкая | дуні́лавіцкае | дуні́лавіцкія | |
дуні́лавіцкага | дуні́лавіцкай дуні́лавіцкае |
дуні́лавіцкага | дуні́лавіцкіх | |
дуні́лавіцкаму | дуні́лавіцкай | дуні́лавіцкаму | дуні́лавіцкім | |
дуні́лавіцкі ( дуні́лавіцкага ( |
дуні́лавіцкую | дуні́лавіцкае | дуні́лавіцкія ( дуні́лавіцкіх ( |
|
дуні́лавіцкім | дуні́лавіцкай дуні́лавіцкаю |
дуні́лавіцкім | дуні́лавіцкімі | |
дуні́лавіцкім | дуні́лавіцкай | дуні́лавіцкім | дуні́лавіцкіх |
Крыніцы: