дуко́рскі
прыметнік, адносны
| дуко́рскі | дуко́рская | дуко́рскае | дуко́рскія | |
| дуко́рскага | дуко́рскай дуко́рскае |
дуко́рскага | дуко́рскіх | |
| дуко́рскаму | дуко́рскай | дуко́рскаму | дуко́рскім | |
| дуко́рскі дуко́рскага |
дуко́рскую | дуко́рскае | дуко́рскія | |
| дуко́рскім | дуко́рскай дуко́рскаю |
дуко́рскім | дуко́рскімі | |
| дуко́рскім | дуко́рскай | дуко́рскім | дуко́рскіх | |
Дуко́ршчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Дуко́ршчына | |
| Дуко́ршчыны | |
| Дуко́ршчыне | |
| Дуко́ршчыну | |
| Дуко́ршчынай Дуко́ршчынаю |
|
| Дуко́ршчыне |
Ду́крава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ду́крава | |
| Ду́крава | |
| Ду́краву | |
| Ду́крава | |
| Ду́кравам | |
| Ду́краве |
ду́крыць
‘дукрыць што-небудзь (ён усё дукрыць) і без прамога дапаўнення (дукрыць у справе)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ду́кру | ду́крым | |
| ду́крыш | ду́крыце | |
| ду́крыць | ду́краць | |
| Прошлы час | ||
| ду́крыў | ду́крылі | |
| ду́крыла | ||
| ду́крыла | ||
| Загадны лад | ||
| ду́кры | ду́крыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ду́крачы | ||
Крыніцы:
ду́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ду́кт | |
| ду́кту | |
| ду́кту | |
| ду́кт | |
| ду́ктам | |
| ду́кце |
Крыніцы:
дукты́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| дукты́льнасць | |
| дукты́льнасці | |
| дукты́льнасці | |
| дукты́льнасць | |
| дукты́льнасцю | |
| дукты́льнасці |
Крыніцы: