ду́крыць
‘дукрыць што-небудзь (ён усё дукрыць) і без прамога дапаўнення (дукрыць у справе)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ду́кру | ду́крым | |
| ду́крыш | ду́крыце | |
| ду́крыць | ду́краць | |
| Прошлы час | ||
| ду́крыў | ду́крылі | |
| ду́крыла | ||
| ду́крыла | ||
| Загадны лад | ||
| ду́кры | ду́крыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ду́крачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)