Ду́крава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́крава
Р. Ду́крава
Д. Ду́краву
В. Ду́крава
Т. Ду́кравам
М. Ду́краве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)