Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

завашы́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	завашы́ўлены	завашы́ўленая	завашы́ўленае	завашы́ўленыя
Р.	завашы́ўленага	завашы́ўленай завашы́ўленае	завашы́ўленага	завашы́ўленых
Д.	завашы́ўленаму	завашы́ўленай	завашы́ўленаму	завашы́ўленым
В.	завашы́ўлены (неадуш.) завашы́ўленага (адуш.)	завашы́ўленую	завашы́ўленае	завашы́ўленыя (неадуш.) завашы́ўленых (адуш.)
Т.	завашы́ўленым	завашы́ўленай завашы́ўленаю	завашы́ўленым	завашы́ўленымі
М.	завашы́ўленым	завашы́ўленай	завашы́ўленым	завашы́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

завашы́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	завашы́ўлены	завашы́ўленая	завашы́ўленае	завашы́ўленыя
Р.	завашы́ўленага	завашы́ўленай завашы́ўленае	завашы́ўленага	завашы́ўленых
Д.	завашы́ўленаму	завашы́ўленай	завашы́ўленаму	завашы́ўленым
В.	завашы́ўлены (неадуш.) завашы́ўленага (адуш.)	завашы́ўленую	завашы́ўленае	завашы́ўленыя (неадуш.) завашы́ўленых (адуш.)
Т.	завашы́ўленым	завашы́ўленай завашы́ўленаю	завашы́ўленым	завашы́ўленымі
М.	завашы́ўленым	завашы́ўленай	завашы́ўленым	завашы́ўленых

Кароткая форма: завашы́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

заваява́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
заваява́льна	-	-

заваява́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заваява́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	заваява́льніца	заваява́льніцы
Р.	заваява́льніцы	заваява́льніц
Д.	заваява́льніцы	заваява́льніцам
В.	заваява́льніцу	заваява́льніц
Т.	заваява́льніцай заваява́льніцаю	заваява́льніцамі
М.	заваява́льніцы	заваява́льніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

заваява́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заваява́льны	заваява́льная	заваява́льнае	заваява́льныя
Р.	заваява́льнага	заваява́льнай заваява́льнае	заваява́льнага	заваява́льных
Д.	заваява́льнаму	заваява́льнай	заваява́льнаму	заваява́льным
В.	заваява́льны (неадуш.) заваява́льнага (адуш.)	заваява́льную	заваява́льнае	заваява́льныя (неадуш.) заваява́льных (адуш.)
Т.	заваява́льным	заваява́льнай заваява́льнаю	заваява́льным	заваява́льнымі
М.	заваява́льным	заваява́льнай	заваява́льным	заваява́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заваява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заваява́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заваява́ны	заваява́ная	заваява́нае	заваява́ныя
Р.	заваява́нага	заваява́най заваява́нае	заваява́нага	заваява́ных
Д.	заваява́наму	заваява́най	заваява́наму	заваява́ным
В.	заваява́ны (неадуш.) заваява́нага (адуш.)	заваява́ную	заваява́нае	заваява́ныя (неадуш.) заваява́ных (адуш.)
Т.	заваява́ным	заваява́най заваява́наю	заваява́ным	заваява́нымі
М.	заваява́ным	заваява́най	заваява́ным	заваява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

заваява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заваява́ны	заваява́ная	заваява́нае	заваява́ныя
Р.	заваява́нага	заваява́най заваява́нае	заваява́нага	заваява́ных
Д.	заваява́наму	заваява́най	заваява́наму	заваява́ным
В.	заваява́ны (неадуш.) заваява́нага (адуш.)	заваява́ную	заваява́нае	заваява́ныя (неадуш.) заваява́ных (адуш.)
Т.	заваява́ным	заваява́най заваява́наю	заваява́ным	заваява́нымі
М.	заваява́ным	заваява́най	заваява́ным	заваява́ных

Кароткая форма: заваява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заваява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum