заваява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
заваява́нне | заваява́нні | |
заваява́ння | заваява́нняў | |
заваява́нню | заваява́нням | |
заваява́нне | заваява́нні | |
заваява́ннем | заваява́ннямі | |
заваява́нні | заваява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)