заваява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заваява́ны заваява́ная заваява́нае заваява́ныя
Р. заваява́нага заваява́най
заваява́нае		 заваява́нага заваява́ных
Д. заваява́наму заваява́най заваява́наму заваява́ным
В. заваява́ны (неадуш.)
заваява́нага (адуш.)		 заваява́ную заваява́нае заваява́ныя (неадуш.)
заваява́ных (адуш.)
Т. заваява́ным заваява́най
заваява́наю		 заваява́ным заваява́нымі
М. заваява́ным заваява́най заваява́ным заваява́ных

Кароткая форма: заваява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)