эпітрахо́іда
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпітрахо́іда |
эпітрахо́іды |
| Р. |
эпітрахо́іды |
эпітрахо́ід |
| Д. |
эпітрахо́ідзе |
эпітрахо́ідам |
| В. |
эпітрахо́іду |
эпітрахо́іды |
| Т. |
эпітрахо́ідай эпітрахо́ідаю |
эпітрахо́ідамі |
| М. |
эпітрахо́ідзе |
эпітрахо́ідах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпіту́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпіту́ра |
эпіту́ры |
| Р. |
эпіту́ры |
эпіту́р |
| Д. |
эпіту́ры |
эпіту́рам |
| В. |
эпіту́ру |
эпіту́р |
| Т. |
эпіту́рай эпіту́раю |
эпіту́рамі |
| М. |
эпіту́ры |
эпіту́рах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
эпітэліё́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпітэліё́ма |
эпітэліё́мы |
| Р. |
эпітэліё́мы |
эпітэліё́м |
| Д. |
эпітэліё́ме |
эпітэліё́мам |
| В. |
эпітэліё́му |
эпітэліё́мы |
| Т. |
эпітэліё́май эпітэліё́маю |
эпітэліё́мамі |
| М. |
эпітэліё́ме |
эпітэліё́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпітэлізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
эпітэлізу́ю |
эпітэлізу́ем |
| 2-я ас. |
эпітэлізу́еш |
эпітэлізу́еце |
| 3-я ас. |
эпітэлізу́е |
эпітэлізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
эпітэлізава́ў |
эпітэлізава́лі |
| ж. |
эпітэлізава́ла |
| н. |
эпітэлізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
эпітэлізу́й |
эпітэлізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
эпітэлізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпітэлізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
эпітэлізу́ю |
эпітэлізу́ем |
| 2-я ас. |
эпітэлізу́еш |
эпітэлізу́еце |
| 3-я ас. |
эпітэлізу́е |
эпітэлізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
эпітэлізава́ў |
эпітэлізава́лі |
| ж. |
эпітэлізава́ла |
| н. |
эпітэлізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
эпітэлізу́й |
эпітэлізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
эпітэлізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпітэліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпітэліза́цыя |
эпітэліза́цыі |
| Р. |
эпітэліза́цыі |
эпітэліза́цый |
| Д. |
эпітэліза́цыі |
эпітэліза́цыям |
| В. |
эпітэліза́цыю |
эпітэліза́цыі |
| Т. |
эпітэліза́цыяй эпітэліза́цыяю |
эпітэліза́цыямі |
| М. |
эпітэліза́цыі |
эпітэліза́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпітэ́лій
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эпітэ́лій |
| Р. |
эпітэ́лію |
| Д. |
эпітэ́лію |
| В. |
эпітэ́лій |
| Т. |
эпітэ́ліем |
| М. |
эпітэ́ліі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпітэлія́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эпітэлія́льны |
эпітэлія́льная |
эпітэлія́льнае |
эпітэлія́льныя |
| Р. |
эпітэлія́льнага |
эпітэлія́льнай эпітэлія́льнае |
эпітэлія́льнага |
эпітэлія́льных |
| Д. |
эпітэлія́льнаму |
эпітэлія́льнай |
эпітэлія́льнаму |
эпітэлія́льным |
| В. |
эпітэлія́льны (неадуш.) эпітэлія́льнага (адуш.) |
эпітэлія́льную |
эпітэлія́льнае |
эпітэлія́льныя (неадуш.) эпітэлія́льных (адуш.) |
| Т. |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льнай эпітэлія́льнаю |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льнымі |
| М. |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льнай |
эпітэлія́льным |
эпітэлія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.