эпітэліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эпітэліза́цыя | эпітэліза́цыі | |
| эпітэліза́цыі | эпітэліза́цый | |
| эпітэліза́цыі | эпітэліза́цыям | |
| эпітэліза́цыю | эпітэліза́цыі | |
| эпітэліза́цыяй эпітэліза́цыяю |
эпітэліза́цыямі | |
| эпітэліза́цыі | эпітэліза́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)