эпіту́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эпіту́ра | эпіту́ры | |
| эпіту́ры | эпіту́р | |
| эпіту́ры | эпіту́рам | |
| эпіту́ру | эпіту́р | |
| эпіту́рай эпіту́раю |
эпіту́рамі | |
| эпіту́ры | эпіту́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)